Hadis
HADİS: Resulullah (sav): "Size büyük günahların en büyüğünü haber vereyim mi?" buyurmuş ve bunu üç kere tekrar etmişlerdi. "Evet!" deyince: "Allah`a şirk koşmak, anne ve baba haklarına riayetsizlik, cana kıymak!" buyurdular. Bu sırada dayanmış durumda idi, yere oturup: "Haberiniz olsun! Yalan söz, yalan şahidlik!" dedi ve bunu o kadar tekrar etti ki, "Keşke kesse artık!" temennisinde bulunduk.
FASIL: KEBAİR BÖLÜMÜ
KONU: Kebair Hakkında
RAVİ: Ebu Bekre Nufey`u`bnu`l-Haris es-Sakafi
KAYNAK: Buhari, Şehadat 10, Edeb 6, İstizan 35, İstitabe 1; Müslim, İman 143, (87); Tirmizi, Şehadat 3, (2302)
HADİS: Babası (radıyallahu anh)`ndan anlatıyor: "Resulullah (sav)`a bir adam kebairden sormuştu, şöyle cevap verdiler: "Onlar dokuzdur!" buyurdular ve saydılar: "Şirk, sihir, insan öldürmek, faiz yemek, yetim malı yemek, savaştan kaçmak, namuslu kadınlara iftirada bulunmak, anne ve babaya haksızlık, kıbleniz olan Beytu`l-Haram (da masiyet işlemey)i sağlığınız ve ölümünüzde helal addetmek."
FASIL: KEBAİR BÖLÜMÜ
KONU: Kebair Hakkında
RAVİ: Ubeyd İbnu Umeyr
KAYNAK: Ebu Davud, Vesaya 10, (2875); Nesai, Tahrim 3, (7, 89)
HADİS: Dedim ki: "Ey Allah`ın Resulü! Allah nezdinde en büyük günah hangisidir?" "Seni yaratmış olan Allah`a eş koşmandır!" buyurdular. "Sonra hangisidir?" dedim. "Seninle birlikte yiyecek diye, evladım öldürmendir!" buyurdular. Ben yine: "Sonra hangisidir?" dedim. "Komşunun helalliği ile zina etmendir!" buyurdular.
FASIL: KEBAİR BÖLÜMÜ
KONU: Kebair Hakkında
RAVİ: İbnu Mesud
KAYNAK: Buhari, Tefsir, Bakara 3, Furkan 3, Edeb 20, Muharibin 20, Diyat 1, Tevhid 40, 46; Müslim, İman 141, (3181, 3182), Tefsir, Furkan; Nesai, Tahrim 4, (7, 89, 90); Ebu Davud, Talak 50, (2310)
HADİS: Resulullah (sav) "Kişinin anne ve babasına sövmesi büyük günahlardandır" buyurmuşlardı. Orada bulunanlar: "Hiç kişi anne ve babasına söver mi?" dediler. "Evet! Kişi, bir başkasının babasına söver, o da babasına söver; annesine söver, o da bunun annesine söver!" buyurdular.
FASIL: KEBAİR BÖLÜMÜ
KONU: Kebair Hakkında
RAVİ: İbnu Amr İbni`l As
KAYNAK: Buhari, Edeb 4; Müslim, İman 146, (90); Tirmizi, Birr 4, (1903); Ebu Davud, Edeb 129, (5141)